De teams trakteerden de aanwezigen op een wervelende kartshow. Er werd geracet met de IAME X30, de Rotax Max Evo, de Rotax Max 2014 en de Wankel motoren. Heerlijk om dat zo te zien en vooral ook te horen. Er gebeurde van alles, het talrijk aanwezige publiek kreeg een spannende race voorgeschoteld die een geweldige apotheose kende. Kippenvel.
Het zou de dag van Mika Mathia worden, die in zijn eentje uitkomt voor team OOS International Kartracing.
De pole echter was voor team Mini Batsaap, met de snelle Senna Ekkers achter het stuur.
De twee plaats op de eerste startrij was voor Mika Mathia, slechts met 3/100 achterstand. De tweede rij was voor klassementsleider Sloebs Auto Special en SKT, die op respectievelijk 7/100 en 1/10 seconde achterstand zaten.
Met deze minimale verschillen weet je dat er strijd komt. Vanaf de start was het meteen volop racen en strijden geblazen. De rijders moeten een enorme conditie hebben om dit spektakel zo te rijden als zij doen, “gewoon” als een lange sprint.
In twee uur racen kan er veel gebeuren, dat weet je. De omstandigheden waren zwaar - op deze baan heb je geen rustmomenten - het werd dus een echte conditieslag.
Bjorn DFK, - Bjorn van Gerwen - bijvoorbeeld reed erg sterk, kwam gestaan naar voren vanaf de achtste startplaats, maar moest toegeven naarmate de race vorderde. Bjorn was van plan de race in zijn eentje te rijden, maar schakelde uiteindelijk uitgeput toch de tweede rijder in, om uiteindelijk nog als vijfde te kunnen finishen.
Het was Frankie Volckaerts die met een superstart iedereen het nakijken gaf. Daardoor was de openingsfase voor hem. Gedurende het eerste uur kregen Mini Batsaap, OOS Racing, het Wankel team VMS, LRT, GHK en Bjorn aansluiting bij Frankie, die het lastig kreeg en uiteindelijk Mini Batsaap en OOS voorrang moest verlenen.
Opvallend voor mij was het rijden van Yana Lenaerts en Rodney van der Jeught, die team LRT op de kaart aan het zetten zijn. Heerlijke aanvallende acties en de strijd met o.a. VD Racing 1, VD Racing 3 en GHK Racing waren een genot voor de raceliefhebber.
Hetzelfde geldt voor SFP Racing dat de neus naar voren had gericht en de weg naar boven had gevonden.
Alles bij elkaar opgeteld ontpopte zich een van de spannendste races ooit.
Ook al omdat voorin niemand ook maar iets toe wilde geven. Het ging crescendo met team Batsaap. De winst of zeker een podiumplaats lag voor het grijpen. Het team finishte na een prachtrace als tweede achter de ontketende Mika Mathia. De tweede plaats mocht helaas niet waar zijn toen na afloop van de wedstrijd na weging de kart te licht was en team Batsaap daardoor terugviel naar P9. Net achter team Sloebs, dat de nodige tegenslag kende en daardoor het einde van de race niet haalde.
Team CTC, voor het eerst aanwezig in de BEKC, leverde een topprestatie door naar P7 te racen en met de tweede plaats in het IAME subklassement aan de haal te gaan. Wat waren ze terecht trots.
Alsof de duvel er mee speelde zou een oom van mij hebben gezegd; opnieuw was er tegenslag te noteren voor het sterk voor de dag komende SKT. Middenin het gevecht om de podiumplaatsen was het domme pech die hen uitschakelde. Ik ben geen techneut, maar een defecte temperatuurcensor – zeg ik dat goed? – lag ten grondslag aan de uitval na 126 ronden. Waarmee ze het al eerder uitgevallen VD Racing 1 gezelschap hielden.
Mika Mathia reed sterk en bouwde zijn voorsprong gestaag uit. Uiteindelijk waren het de knap naar voren geracete Wankel rijders van VMS Racing en team LRT die de nog vacante podiumplaatsen voor zich opeisten. Great job!
Het was een enerverende race met alles wat teamracing zo mooi maakt. Ups-and-downs, we zagen het allemaal langskomen.